Wat is de waan van de dag toch turbulent!

Het parlement dat mea culpa zegt over ongekend onrecht en bereid is in de spiegel te kijken, virussen in allerlei mutatievormen die een grote bedreiging vormen voor onze gezondheid, Amerikanen die geloven in nepnieuws, fraude en derhalve gewapend het Amerikaanse parlement bestormen. En dan zitten wij nog eens in de situatie dat we ’s avonds de straat niet meer op mogen. De blik vooruit in 2021 is niet helder te noemen.

En de blik terug? Naar onze eigen loge? Ook die wordt gekenmerkt door veel gebeurtenissen. Goed, de start is rustig en in balans. Totdat COVID-19 roet in het eten gooit of, grootschaliger, zand in de machine van de maatschappij strooit. Ineens kan iedereen besmet zijn en een ander aansteken. Onze Open Loges en comparities komen te vervallen. Maar zie, daar is een nieuwe mogelijkheid van Internet: ZOOM. En dus treffen we elkaar weer, aanvankelijk onwennig, via het wereldwijde web. Letterlijk, want ineens melden zich broeders uit Duitsland en Canada. Zelfs een broeder is erbij vanaf zijn ziekbed. En gelijk voel ik de broederwarmte van mijn scherm komen.

De angst zit er goed in bij ons nu we geconfronteerd worden met woorden als pandemie en immuniteit. We houden ons strikt aan de regels. Zo goed dat het lijkt of het virus ingetoomd is. We mogen weer met maximaal 30 broeders bij elkaar komen, mits we een gepaste afstand houden tot elkaar. We maken een inhaalslag op de A:.T:. die evenwel ook moet worden ingevuld met twee rouwloges. Want we verliezen onze aanstormende broeder en de aan zijn ziekbed gekluisterde broeder. Hoe mooi is dan te zien dat de direct nabestaanden van de overleden broeders troost vinden in onze rouwloge en broederketen.

Twee schakels moeten we missen, maar we kunnen ook twee nieuwe schakels aan onze keten toevoegen. Hun betrokkenheid bij de loge in deze lastige tijden is groter dan alleen hun presentie tijdens de ZOOM-sessies. Mooie beloftes voor de toekomst. En bij deze twee blijft het niet, want een kandidaat wacht dat hij kan worden aangenomen en er zijn nog twee aspirant kandidaten in de beroemde pijplijn. Wel hielden we even ons hart vast toen twee broeders (zeer) zwaar ziek werden van het virus.

Gelukkig zijn zij weer hersteld. Ook hebben drie broeders uit andere loges zich bij ons aangemeld, kortom LPV groeit zowel in omtrek als in diepte.

Er blijkt ook dat het laatste beleidsplan in 2020 afloopt. Er moet een nieuw plan komen. De bestuursleden zetten er hun schouders onder, maar het is met name broeder Redenaar die hierin het voortouw neemt. Er wordt aangescherpt, verbeterd, toegevoegd en nieuw leven ingeblazen. En dat zullen de leden merken, want een bloeiende loge wordt niet alleen gedragen door het bestuur, maar door zoveel mogelijk leden volgens het aloude adagio: “Op U komt het aan!”

Ondertussen heeft de beheerder van onze loge niet stilgezeten tijdens de lockdown. De vloer, het trappenhuis, de verlichting zijn onder handen genomen en tafels en bestek en servies zijn vernieuwd. Aan een goede geluidsinstallatie, gekoppeld aan een camera zodat broeders thuis de comparities ook kunnen volgen, ging en gaat veel overleg met beide loges gepaard evenals over een goede ventilatie.

En nu?

Broeders, het nieuwe jaar is niet geruisloos begonnen, zowel op wereldschaal als op microniveau in onze loge. Het blijft spannend. Anderzijds heeft u meer tijd voor studie en zelfreflectie, voor hakken aan uw ruwe steen, want allen zo kan u uw bron gaan ontdekken.

Ik wens u allen een mooi, gezond en goed maçonniek jaar toe.